مطابق آئین نامه 519 یا مبحث ششم مقررات ملی ساختمان، "در تیرهای یکسره و در قابهای نامعین در مواردی که بار زنده بیشتر از 500 دکانیوتن بر متر مربع و یا بیشتر از 1.5 برابر بار مرده است، موقعیت قرارگیری ار زنده در دهانه‌های مختلف باید طوری در نظر گرفته شود که بیشترین اثر مورد نظر را در عضو سازه‌ای ایجاد نماید، برای این منظور کافی است، علاوه بر حالت قرار دادن بار زنده در تمام دهانه‌ها، حالتهای بارگذاری زیر نیز در نظر گرفته شود:
الف- قرار دادن بار زنده در دو دهانه مجاور هم
ب- قرار دادن بار زنده در دهانه‌های یک در میان"
شرایط بارگذاری شطرنجی برای حالتی است که یک تیر از دو طرف سطح بارگیر داشته باشد یا به عبارتی تیرچه‌های دو Panel بر آن تکیه نمایند، چنانچه آرایش تیرچه‌ها را طوری در نظر گرفته شود که روی هیچ تیری از دو طرف بارگذاری نشود یا به عبارتی تیرچه‌های بالا و پائین تیر هم جهت نباشند، لزومی به اعمال بارگذاری شطرنجی نمیباشد، ولی در سایر موارد در نرم افزار ETABS می‌‌توان دو نوع بار زنده مثلاً Live1 و Live2 معرفی نمود و بصورت شطرنجی این دو نوع بار را در پانلهای مختلف اعمال نمود، و در ترکیبات بار برای طراحی از تک تک آنها و مجموع آنها استفاده نمود، ولی در معرفی Mass Source می‌بایست جمع این بارهای زنده لحاظ شود و به تبع آن نیز بار زلزله با در نظر گرفتن مجموع این بارها محاسبه و اعمال خواهد گردید.
هدف از این کار دیدن کاهش یا افزایش اثرات بار زنده در لنگر ابتدا و انتها و میانه تیرها بوده و همین اثرات در ترکیب با نیروهای زلزله نیز می‌تواند در برخی موارد تغیین کننده باشد.
